#36 the truth about inanimate objects

Gewoon uit nieuwsgierigheid, uit bewondering en fascinatie naar het onbekende. Ben ik opzoek gegaan. Een zoektocht naar het verboden raadsel. Te weten komen hoe het nu echt zit. Ontrafelen wat het geheim is. Ik moest het gewoon weten.

Om dit te weten te komen ben ik begonnen met een plan. Natuurlijk afluisterapparatuur. Maar wat verder, want ze zouden me zomaar door kunnen hebben. Een vermomming? Daar ben ik te groot en opvallend voor. Ah natuurlijk, de nieuwe keuken bij mama! Als ik nou gewoon mezelf in een verborgen kastje inbouw, met een spiegelwand zoals bij de politie verhoorkamers. Geweldig plan al zeg ik het zelf. En zo ging ik dus ook aan de slag.

Dus daar zat ik verstopt in de nieuwe keuken te kijken naar het servies van mama. En dit is wat ik zag:

Begin van de avond:

"Is het al nacht voor de mensen?" "Shhhhht, volgens mij zijn ze nog in de buurt!" "Wat dacht je dan, we hebben nog niets gehoord van de wasserette die is aangezet."

De vaatwasser werd aangezet door mama en na het sluiten van de gangdeur kwam mijn grootste verbazing. De kopjes, schoteltjes bakjes en bordjes in de kast begonnen naast het praten ook te bewegen. Ze openden oogjes en een mond kwam tevoorschijn. Ze begonnen te verschuiven en gingen ect aan de wandel. Ze speelden heel de nacht spelletjes en sprongen zelfs de kast uit, over het aanrecht. Lieten de gootsteen vol lopen en zwommen en speelden heel de nacht in het water. Zelfs een pan uit de la onder het fornuis lukte het om samen met een spatel de vaatwasser open te maken en heel het servies speelde in het sop en water.

Ik heb heel de nacht gekeken met de grootste verbazing naar de pret die het servies had en weet nu dat ik nog wat voorzichtiger om moet gaan met alles uit de kast!